"प्रश्न तिमीसंग"

डाँडाबाट देखिने हजारौँ बत्तीहरुमाझ
कुनै एक होला तिम्रो घरको बत्ती,
ती हजारौँ घरहरुमाझको कुनै घरमा
मस्त निद्रामा हौली तिमी;

के तिम्रो सपनीमा मलाई पनि ठाउँ छ?
झस्केर अचानक ब्युँझदा
के मेरो याद आउँछ तिमीलाई?
र के तिमीपनि
मध्यरातमा उठेर आकाश नियाल्दै
मेरो नाम लिन्छ्यौ?


(पोखरा, २०५५-७-२७, राती १०:३०)

उ त्यो पर को भरतपोखरी मेरै मामाघर त हो नि

Gautam Ji,

Isn't this a nice idea to have all your poems in one thread ?

Nepe,

I do not reacall reading his poem. I knew him as an editor of Samakalin Sahitya. He published my story while I was doing I. Sc. in TC. He took all my published stories to read and never returned :)

But there is a poem in NepaliKavita.com by Bairagi Kaila has in line with gautam Ji. Aula Haru Chumera.

नेपे जी मैले मेसो पाइन कुन गित।
तर खोजुम्ला हिन्ट्स् दिएमा।
*** *** ***

पोखराको बजारैमा मट्टितेल छ टिनमा
बुइनीसित भेट भाऽको शनिबारको दिनमा
माछि मार न होऽऽऽ
श्सिऽरि ५, (मार्फाली)रौसीलाई चटनी माछि मार न।
आउँदै गर न हो दाजु
बुइनीलाई सम्झेर आउँदै गर न।

खान मीठो मकै चामल तिहुन् मिठो बोडी!
... ... ...

हिजो भुन्या फोटु।
"सिन्धु, गित सुनाम्दै!"

rupatal....

ए दादा

जाद्रै राम्री रैचन क र , हय ।
भौतेले झई पुल्टुङ्पाली खेल्न पाए पार ...

के लाई एउटो मत्रै टाँस्नु भओ त तो जैरे फोटो

अरु नि टाँसुम न , हय


Keep rolling...

साझामा आई सिन्धुको फोटो टाँस्या छ
भईसकिन अर्कैको दादालाई अझै आशा छ

रीडीको बगर
अर्काको आईमाईको आशै नगर।

Pokhara is a pristine town without any pollution at all. It is the foresight of the people here that polluting three wheeler auto-rickshaws were never allowed to ply the roads. The streets are wide and lined with trees; there is always a room for all kind of vehicles and much too common morning and evening walkers. The town has developed a very modern and upscale architecture style in housing. People take pride in cleaning their streets first thing in the morning and there is always an unannounced competition going on to decorate one's front lawn with the best of ornamental plants and flowers.
It is for this reason that Pokhara emerges as a garden city in Nepal.

Pokhara undoubtedly has highest per capita eating places in the country. The choice of cuisine and price range is very wide. The supermarkets in Pokhara are one of the best stocked in the country. Technology is always at hand. The latest gadgetry available in the west finds its way into Pokhara at jet speed. Presence of information technology could be felt on wailing the streets. Every street boosts of a cyber cafe. The local cable operators offer a wide selection of television programs.

In off the campus activities, Pokhara has the best of both worlds. The lake side district of the city has pubs, bars, discos and indoor sports bars. For the nature lovers, there is a choice of hiking, biking, fishing and flora and fauna watching. For the sport inclined, there is boating, horse riding, paragliding, power gliding and ballooning available. In a nutshell, Pokhara has everything it takes to make memories of the student to cherish life-long.

The place is going to be the hub for quality tourism in Nepal. Nurtured by the goddess lake Phewa and watched over by the fatherly peak of Fishtail mountain, it is going to be the first preference for the high spending tourists from all over the world.

Prem Prakash Malla ko geet thiyo ni..bich ko euta line matrai samjhinchu

(saachikai ko ramro rahicha pokhara ko phewa taal..machhapuchchre..)

Kasailai yo geet aucha bhane post garu na

दादा,
अविनाश श्रेष्ठको कविताको कुरा ग-या हो, गीतको होईन ।

*** ***

ह्युस्टन,

अविनाशसंग भर्खर चिनापर्ची भएको समय थियो त्यो, र याद भएको त्यो कविताको प्रसंग । चिनापर्चीको पुल चाहि 'रोमियो जुलियट' नाटक थियो । अविनाशले नै नेपालीमा रुपान्तर गरेका थिए नाटकको । नाटकको रिहर्सल शुरु हुँदा अनुवाद सकिएकै थिएन । त्यति तात्तातै नाटक शुरु गरियो ।

"लौ त एक घान हालें मैले नि . . .

कता मरे गौतम र दादा
कुर्दाकुर्दै भैसक्यो ज्यु आधा
बमबम भोले नाथ
सिरिपाँचको लागेर
आएँ म त साथ "

नेपेजी,
विश्वमेला (EXPO) घुमेर आउँदैछु
फेरि साझा चक्कर लाउँदैछु,
पच्छिम पोखरा,
सिरिपाँचजस्तो दोहोरी सक्ने अरु को छ र?

"Gautam Ji,

Isn't this a nice idea to have all your poems in one thread ? "

Houstonji, yes it would be a nice idea. But My writing speed has gone down recently and I find many weaknesses in my earlier poems. But I will try sorting them (or writning new ones if I can).
Thank you for the suggestion.

"च्वाँक" पोखराको सौन्दर्यको बखान खुब गरियो । वर्तमान पोखराको अर्को पाटोपनि छ । अनियन्त्रित र अनियोजित बस्ती बिस्तार, फोहर र भीडभाडका कारण पोखरा चाँडैनै काठमाण्डौँको साथी बन्दैछ । पोखराको दुर्दशा बारे यो कविता (?) त्यहाँको "आदर्श समाज" भन्ने पत्रिकाले छाप्देको थियो । निबन्ध अथवा लेखमा ब्यक्त गर्नुपर्ने विषयवस्तुलाई अल्छी लागेर कविताको रुप दिएकोले कविताजस्तो मात्रै भएको छ ।
शैली भने भूपिको "मेरो देश" भन्ने कविताको शैली नक्कल गरिएको हो ।


"पोखरा"

पोखरा-
जहाँ ढाका टोपी लागाएर झरेको गाऊँलेलाई
गुण्डाले लुट्छ र ठोक्छ
कुकुरले भुक्छ र टोक्छ,
पोखरा-
जहाँ बस चालक र सञ्चालकहरु
बिहान सबेरैदेखि सुन्दर "रात्रिभाषा" बोल्छन्
र यात्रुका कानलाई "पवित्र" पार्छन्,
पोखरा-
जहाँ जहाँ उभिएर हेरेपनि तारहरुले
अन्नपूर्णलाई तीन टुक्रा
र माछापूच्छ्रेलाई चारटुक्रा पार्छन्,
पोखरा-
जहाँ एकै पटक सडकमा
मोटरहरु र मोटरसाइकलहरु
गाईहरु र भैँसीहरु
मान्छेहरु र कुकुरहरु
भेला हुन्छन्
र प्रजातन्त्रको सदुपयोग गर्छन्,
पोखरा-
जहाँको शब्दकोषमा "सडक" भन्नाले
प्रत्येक घरको ढल निकास अथवा
भैँसीको आहाल भन्ने अर्थ लाग्छ,
पोखरा!
सौन्दर्यको बस्ती
जहाँ मनपरी घरहरुको गाँड पलाउँछ
पोखरा!
तालहरुको शहर
जहाँ सडकमा ताल
र सडक किनारामा छाल हुन्छ ,

म जहाँ भएपनि-ए पोखरा!
गुम्दै गएको तिम्रो सौन्दर्य
र बढ्दै गएको तिम्रो कुरुपता देख्दा
मलाई रुन मन लाग्छ ।

(२०५७-०४-१९, बिहान ११:१५ बजे, लामाचौर, पोखरा)

gautam ji,
Gajjab 6, kasko kabita ho baru, arko pani jaos na.
sarai man paryo.

गौतम,

दामी कविता यार यो त । कुनै stanza पनि कमजोड छैन ।
****
जहाँ ढाका टोपी लागाएर झरेको गाऊँलेलाई
गुण्डाले लुट्छ र ठोक्छ
कुकुरले भुक्छ र टोक्छ,

****
जहाँ जहाँ उभिएर हेरेपनि तारहरुले
अन्नपूर्णलाई तीन टुक्रा
र माछापूच्छ्रेलाई चारटुक्रा पार्छन्,
*****
जहाँ मनपरी घरहरुको गाँड पलाउँछ
*****

वाह! अनुपम !

गौतमजी,

साच्चै नै गजब छ !

मन प-यो सारै, पढ्नै पुगेन !

kya sa la la bagya cha !

जहाँ बस चालक र सञ्चालकहरु
बिहान सबेरैदेखि सुन्दर "रात्रिभाषा" बोल्छन्
र यात्रुका कानलाई "पवित्र" पार्छन्,


वाह वाह, कस्तो घत पर्नी कुरो अर्नु भ' । यी गुरजी हुर ले कैले सिक्नी होलान कुन्नि ?

Keep rolling...

ईश्वरजी, नेपेजी, शिरिषजी,श्री ५ जी; मन पराईदिएकोमा धन्यवाद ।

ईश्वरजी,कविता त मेरै हो । माथि पनि लेखेको छु शैली भने भूपि शेरचनको एउटा कवितासंग मिल्छ ।

सारै चित्त बुझ्यो यो कूरा त ।
------------------------------------------------जहाँ बस चालक र सञ्चालकहरु
बिहान सबेरैदेखि सुन्दर "रात्रिभाषा" बोल्छन्
र यात्रुका कानलाई "पवित्र" पार्छन्,
पोखरा-

जहाँ अधिबेशनलाई
गिर्जे गुण्डाले बिथोल्छ
प्रजातन्त्रको नाममा
प्रजातन्त्र पिटिन्छ
गगन थापाको आवाज
बादलको गडगडाहटसितै
गगनमा हराउँछ !

त्यै त भन्या नेपालीयनजी, जहाँका गुरुजी पनि "रात्रिभाषा"मा पोख्त हुन्छन् तर हाम्रो पोखराका गुरुजीहरु भने बिहान उठेबाटै शुरु गर्छन् ।
अनि मेरो पुरानो कवितालाई समकालीन बनाईदिएकोमा दादालाई साधुबाद।